GERÇEK SÜLÜNLER
Gerçek sülünlerin yurdu Avrupa’ da Fransa’dan
başlayarak Asya’da Japonya’ya ve Formoza’ya kadar uzanır. Bu türün
kanatları yuvarlak, kuyruğu kanatlarından daha uzun, bazen beş kat
uzundur. Erkeğinin kuyruğu ya uzun ve sivri, ya da kümes horozlarınki
gibi kavislidir. Başının üzerinde çok kere bir tepe, gerdanında ise
sarkık etleri bulunur. Parlak ve çıplak deriden ibiği olanları da
vardır. Sülünün dişisi tahmin edileceği üzere daha donuk renklidir. Bu
kahvemsi renkli kuş kuluçkada otururken, ya da bir düzüne kadar havla
örtülü civcivlerini tarlalarda gezdirirken göze çarpmaz.
Sülünlerin çoğunun birden fazla eşi vardır, erkekler
üstelik rakiplerine saldırmak için uzun ve keskin mahmuzlarla
silâhlıdırlar. Erkek sülünler türlü pozlar takınarak güzel tüylerini
dişilere beğendirirler. Hem rakiplerini ürkütmek, hem de dişileri
etkilemek için aynı zamanda horoz gibi öter ve kanatlarını devamlı
çırparlar.
Sülünler çok gözde av kuşlarıdır. İnsanoğlu derecesinde tehlikeli bir
düşmanları da tilkidir. Sansar ve kediler de düşmanları arasındadır.
Yuvadaki yumurtalar ise çok kere kirpilerle fareler tarafından
yenilmektedir. Fakat erkek sülünler çok eşli olduklarından, bu kadar
düşmana rağmen sülün nüfusunda fazla bir azalma olmaz. Yetişkin sülün
üstelik avcıya kolay yem olmaz. Kuvvetli bacaklarının sayesinde göz açıp
kapayana kadar dikenli çalıların arasına dalıp gizlenmekte üstüne
yoktur. Havalandığı vakit ise, hızlı kanat çırpmalarının anî uğultusu ve
telâşlı çığlıkları avcıyı çok kere sinirlendirerek iyi nişan almasına
engel olur. Sülünler yerli kuşlardandır.
EN ÇOK BİLİNEN ÇEŞİTLERİ:
«Adi sülün» (Phasianus colchicus),o
kadar rengârenktir ki, renkleri kolay kolay tarif edilemez. Başı ile
boynunun üst tarafının tüyleri mavi parıltılı bir yeşil, alt boyun,
göğüs, karın ve yanlarının tüyleri mor parıltılı bir kızıl kestane,
kuyruğu zeytunî gri üzerinde siyah çizgili ve kestane rengi kenarlıdır.
Uzunluğu 80 santim kadardır. Dişisinin renkleri daha gösterişsizdir.
Avrupa ile Asya’da yaşar. Bütün gerçek sülünler gibi Amerika’ların
yerlisi değildir.
Gene gerçek sülünlerden «halkalı boyunlu sülün», sonradan Amerika’ da
tutunmuştur. Erkeğinin tüylerinde altın, kırmızı, mor ve sarı tonları
dikkati çeker. Gözlerinin etrafında ayrıca çıplak deriden meydana gelmiş
kırmızı bir bölge vardır. Çizgili kuyruk tüyleri şapkacılıkta çok
kullanılır.Adi sülün’ün yakın akrabası «Reeve sülünü» (Syrmaticus reevesi), daha da göz alıcıdır. Kuzey Çin’in bu sülününün erkeği kuyruğunun büyüklüğü sebebiyle çok kere 240 santimden uzundur. Bu sülünün tüylerinin birçoğu siyahla karışık nefis bir sarıdır.
«Altın sülün» (Chrysolophus pictus), bu
göz alıcı grubun en göz kamaştırıcı üyelerinden biridir. Renklerinin
arasında altın sarısı, al, yeşilimsi sarı ve siyah yer alır. Ne çare ki
bu güzel sülünün yabani halde bulunduğu Çin eyaletlerinde soyu tükenmek
üzeredir. Buna karşılık hayvanat bahçelerinde çok rastlanan bir türdür.
Altın sülünün bir yakın akrabası da «pırlanta sülün» veya öbür adıyla
«Lady Amherst sülünü» dür. (Chrysolophus amherstiae) Fakat iki sülün
görünüş itibariyle farklıdırlar. Ortak bir özellikleri, boyunlarında
süslü tüylerden meydana gelmiş yakadır. Fakat bu yaka pırlanta sülünde
gümüş rengindedir. Bu sülünün tüylerinde beyaz, yeşil ve saten gibi
parlak siyah renk, en titiz gözün dahi hayranlığını uyandıracak şekilde
birbirine karışmıştır. Altın sülün gibi bu da Çin’de yaşar ve dağlık
bölgelere rağbet eder. Fakat bulunduğu kuşağın 2 000-3 000 metre
yükseklerde olmasına karşılık, altın sülün daha alçak bölgelerin
kuşudur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder